تأثیرناامنی اقتصادی بر کنترل دیابت
29 دسامبر 2014- بر اساس گزارشی که با استفاده از اطلاعات بهداشتی برای بررسی تأثیر ناامنی اقتصادی بر مدیریت بیماری دیابت منتشر گردید بنظر می رسد مشکلات اقتصادی در تهیه ی دارو و غذای مناسب با کنترل ضعیف بیماری دیابت درمیان بیماران ارتباط داشته باشد.
نتایج این تحقیق بصورت آنلاین درمجله ی JAMA Internal Medicineمنتشر شد.
افزایش دسترسی به بیمه ی سلامت ممکن است به کنترل دیابت درمیان بیماران کم درآمد کمکی نکند و این به دلیل عوامل تعیین کننده ی اجتماعی سلامت است که خارج از محدوده ی مراقبت های پزشکی قرار می گیرند که از جمله می توان به مشکل در پرداخت هزینه ی تهیه ی غذا، دارو، مسکن وناتوانی در پرداخت هزینه های انرژی که به ناامنی اقتصادی دراین گروه از بیماران مرتبط می باشد، اشاره کرد.
دانشمندان بیمارستان عمومی ماساچوست دربوستون به بررسی ارتباط ناامنی اقتصادی وکنترل دیابت با استفاده از منابع مراقبتهای سلامت پرداختند. مطالعه ی آنها بروی 411 بیمار که اطلاعات آنها از ژوئن 2012 تا اکتبر 2013 درکلینیک مراقبتهای اولیه ی بهداشتی در دو مرکز سلامت اجتماعی و یک مرکز درمان اختصاصی برای دیابت در ماساچوست جمع آوری شده بود، انجام گردید.
نتایج این تحقیق نشان داد که در مجموع 19.1 درصد از بیماران ناامنی غذایی را در گزارشات خود اعلام کردند، 27.6درصد هزینه های بالای داروهای تجویز شده، 10.7درصد بی ثباتی مسکن، 14.1درصد مشکلات پرداخت هزینه های خدمات (ناامنی انرژی) و 39.1در صد از بیماران در گزارش خود به حداقل ناامنی در یک نیازمادی خود اشاره کرده بودند.
کنترل ضعیف دیابت (براساس اندازه گیری مقدار هموگلوبین A1C، اندازه گیری سطح کلسترول LDLوفشارخون) در46 درصد از این بیماران مشاهده شد.
براساس نتایج این تحقیق ناامنی تغذیه ای با کنترل ضعیف دیابت ارتباط بالاتری را نشان می دهد واین امر سبب افزایش تعداد مراجعات بیماران سرپایی به بخش اورژانس شده است اما سبب افزایش بستری بیماران نشده است.
بالا بودن هزینه های داروهای مصرفی با کنترل ضعیف دیابت و افزایش مراجعه به بخش اورژانس و افزایش تعداد موارد بستری شدن بیماران در ارتباط است اما سبب افزایش تعداد مراجعان سرپایی نشده است. بی ثباتی مسکن و عدم توانایی در پرداخت هزینه های انرژی با افزایش مراجعه ی بیماران سرپایی همراه است اما با کنترل دیابت یا مراجعه سرپایی به اورژانس درارتباط نبود.
نویسندگان این مقاله نتیجه گیری می کنند که برای مدیریت سلامت باید به عوامل تاثیرگذار بر سلامت که ریشه های آن خارج از مراقبت های کلینیکی است توجه شود. برای اینکار استراتژیهایی در جهت افزایش دسترسی به منابع مراقبتهای بهداشتی باید با استراتژیهایی برای رفع عوامل تعیین کننده ی اجتماعی سلامت از جمله ناامنی های اقتصادی و مادی هماهنگ شود، بخصوص ناامنی تغذیه ای ومشکلات تهیه ی دارو باید برای مدیریت واقعی دیابت مورد هدف قرارگیرند.
منابع:
JAMA Internal Medicine, 2014; DOI: 10.1001/jamainternmed.2014.6888
www.sciencedaily.com/releases/2014/12/141229164852.htm